Volgens een studie van UT-studenten zou 76% van de energie in Afrika in 2040 hernieuwbaar kunnen zijn

Wanneer een groot deel van de wereld overmatig elektriciteit gebruikt, hebben ongeveer 600 miljoen Afrikanen geen toegang tot het absolute minimum. Is het echter mogelijk om de toegang uit te breiden zonder afhankelijk te zijn van fossiele brandstoffen? Volgens een analyse ontdekten onderzoekers dat Afrika een goed potentieel heeft om hernieuwbare energiebronnen te gebruiken. Het laat zien dat met de juiste methoden 76% van de energie van Afrika in 2040 hernieuwbaar zou kunnen zijn.

76% van de Afrikaanse energie zou in 2040 hernieuwbaar kunnen zijn: Potentieel voor schone energie in Afrika

Om de antwoorden hierop te vinden, wilden onderzoekers uit Duitsland en Rwanda het volledige potentieel van Afrika's hernieuwbare energie beoordelen. Ze bouwden de Database van hernieuwbare energiecentrales in Afrika, een database met open access over wind, zon en waterkracht. Deze informatie is samengesteld op basis van door wetenschappers geanalyseerde gegevens.

Volgens de analyse is het mogelijk dat in 2040 76% van de elektriciteitsbehoeften van Afrika door hernieuwbare energiebronnen kan worden gedekt. ​​Dit zou kunnen betekenen dat waterkracht de dominante bron is met 82% bijdrageBovendien hebben Zimbabwe en Nigeria het potentieel om zich volledig te bevrijden van de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen.

Het is mogelijk door gebruik te maken van de bestaande hydro-, wind- en zonnecapaciteit. Ook door tijdige bouw van alle voorgestelde centrales. De verhouding van hernieuwbare energiebronnen om te voldoen 76% van de benodigde elektriciteit, wat neerkomt op 1,225 TWh. Dit moet worden geprojecteerd voor 2040. Als alle bestaande waterkracht-, zonne- en windenergiecentrales op volle capaciteit gaan draaien en alle voorgestelde centrales worden geïmplementeerd, zullen de resultaten als volgt zijn:

Waterkracht – 82%

Zonne-energie – 11%

Windkracht – 7%

De voorkeur geven aan andere bronnen boven waterkracht

Hoewel waterkracht tot nu toe de belangrijkste energiebron is, kunnen ze, gezien de lagere kosten van zonnepanelen en windturbines, mogelijk leiden tot duurzame energieopties.

Feiten controleren – De prijsdaling van zonnepanelen ligt sinds 2009 rond de 90% en die van windturbines ligt sinds 55 op 60% tot 2010%.

Onderzoekers denken dat het combineren van waterkracht met zon en wind een duurzamer alternatief zou bieden dan alleen waterkracht. Volgens een recente analysewaterkracht zou na 2030 nauwelijks nog rendabel zijn.

Dus als waterkracht in de nabije toekomst geen gunstige optie is onder klimaatveranderingsscenario's, is het inzetten van wind- en zonne-energie een betere aanpak. Drijvende zonnepanelen in bestaande reservoirs zijn een veelbelovend voorbeeld van deze hybride technologie.

Data-analyse

Voor het eerste uitgebreide overzicht van Afrikaanse hernieuwbare energiecentrales hebben onderzoekers de openbaar beschikbare gegevens van 1074 waterkrachtcentrales, 276 windcentrales en 1128 zonne-energiecentrales in één database. Deze omvatten zowel bestaande als geplande elektriciteitscentrales. Het omvat de locatie van elke voorgestelde centrale in alle Afrikaanse landen. Deze gegevens werden vervolgens samengebracht en bijgewerkt.

Deze uitgebreide gegevens omvatten hun geografische coördinaten, bouwgegevens en capaciteit (megawattUit de database blijkt dat sommige landen voldoende projecten in de pijplijn hebben om de overstap te maken van fossiele brandstoffen.

Hoogtepunten: 76% van de Afrikaanse energie zou in 2040 hernieuwbaar kunnen zijn Analyse

• Waterkracht is de belangrijkste hernieuwbare elektriciteitsbron in Angola, Kameroen, Djibouti, Eswatini, Gambia, Lesotho, Tanzania en de Democratische Republiek Congo.
• Landen die achterlopen in de ontwikkeling van hernieuwbare energie: Algerije, Kaapverdië, Egypte, Libië, Marokko, Zuid-Afrika en Tunesië. Ze zijn sterk afhankelijk van fossiele brandstoffen.
• Als er waterkrachtcentrales zouden worden gebouwd waar haalbaarheidsstudies zouden worden uitgevoerd, zou hun capaciteit meer dan verdubbelen tot 132GW.             
• De Aswan High Dam met een geïnstalleerd vermogen van 2.1 GW genereert het grootste deel van de energie van Egypte. 132 GW zou dus genoeg zijn om meerdere landen in Afrika van stroom te voorzien, volgens de analyse van RePP Africa.
• Hybride oplossingen zijn waarschijnlijker in staat om betrouwbare elektriciteitsopties te bieden aan de groeiende bevolkingsgebieden in tijden van klimaatverandering.

Mogelijke oplossingen

Om in heel Afrika aan de vraag naar hernieuwbare energie te voldoen, moeten ze de volgende methoden volgen:

• Er zou een internationale elektriciteitsdeling tussen Afrikaanse landen moeten komen.
• Afrikaanse leiders zouden hun focus moeten verleggen van economisch gedreven ontwikkeling naar andere belangen die te maken hebben met publieke ontwikkeling.
• De overheid moet rekening houden met de verschillende belangen van de lokale en algemene bevolking, overheids- en niet-gouvernementele organisaties.
• Om waar mogelijk de landintensieve uitbreiding van hernieuwbare energiecentrales te vermijden, om conflicten met boeren, industrieën en nationale parken te vermijden.
• Overheden moeten ervaringen over de grenzen heen delen om fouten te voorkomen, zoals het afdammen van de Nijl voor waterkracht.
• Nauwkeurig beheer van data is belangrijk, dus het is openlijk toegankelijk over de hele wereld. Hoogwaardige data is de sleutel en moet worden gedeeld met landen om verschillende ontwikkelingsroutes te analyseren.
• Landen moeten overgangsregelingen treffen voor het delen van elektriciteit.
• Er moeten open access en locatiegebonden gegevens beschikbaar worden gesteld voor de ontwikkeling van een geïntegreerde, duurzame mix van hernieuwbare energie.

Vroegere fouten bij de bouw van hernieuwbare energiecentrales:

• De Aswandam – Deze dam verstoort het transport van sedimenten door de Nijldelta. Het bedreigt ook zeer biodiverse wetlands, veroorzaakt erosie van de kustlijn en brengt mensen in gevaar.
• De Grote Ethiopische Renaissance Dam – Hoewel het momenteel in aanbouw is, is het een recent prominent voorbeeld van dergelijke fouten. Het laat ook zien waarom er een dringende behoefte is aan samenwerking en rivierbeheer over de grenzen heen.

Lees hoe de markt en bedrijf voor slimme energiesystemen in Indonesië brengt een revolutie teweeg in het land.

Factoren die de overgang bepalen

De volgende factoren zijn van belang voor de toenemende acceptatie van hernieuwbare energie in Afrika:

1. Capaciteitsopbouw – Het bevat het opleiden van lokale gemeenschappen, instellingen en bedrijven om kennis en expertise te ontwikkelen om deel te nemen aan en te profiteren van de hernieuwbare energie-economie. Door middel van onderwijs, training en vaardigheden is het mogelijk om een ​​lokale capaciteit te vormen. Dit zal de duurzaamheid op lange termijn van de hernieuwbare energietransitie in Afrika waarborgen.

2. Klimaatinstructies – Klimaatverandering heeft grote gevolgen voor Afrika en de transitie-inspanningen van dat land sluiten aan bij de wereldwijde pogingen om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen.

3. Kostenconcurrentievermogen – Er is een daling in de kosten van hernieuwbare technologieën, met name zonne- en windenergie. Hierdoor zijn ze steeds competitiever geworden met fossiele brandstoffen.

4. Toegang tot energie – Om energiearmoede aan te pakken is het belangrijk om gedecentraliseerde en off-grid oplossingen mogelijk te maken, met name in afgelegen plattelandsgebieden. Hernieuwbare energie biedt een haalbare oplossing voor dergelijke situaties.

5. Energiezekerheid – Hernieuwbare energie verbetert veerkracht en energiezekerheid door de afhankelijkheid van geïmporteerde fossiele brandstoffen te verminderen. Om 76% hernieuwbare energie te bereiken in 2040, heeft Afrika een veelzijdige aanpak nodig met capaciteitsopbouw, innovatie, energie-investeringen en beleidsvorming.

6. Modernisering van het netwerk – Het is belangrijk om de netwerkinfrastructuur te verbeteren en energiesystemen te moderniseren om hernieuwbare energietechnologieën te integreren. Dit maakt het mogelijk om integratie van zowel kleine als grote projecten in het net. Het brengt ook investeringen in energieopslagoplossingen, uitbreiding van het net en slimme nettechnologieën met zich mee. Dit vereenvoudigt het proces om variabele hernieuwbare energiebronnen.

7. Investeringsmobilisatie – Voor het opschalen van de inzet van hernieuwbare energie is het belangrijk om: mobiliseren van investeringen uit de particuliere en publieke sector. Ontwikkelingsbanken, impactinvesteerders en internationale financiële instellingen spelen een cruciale rol bij de financiering van hernieuwbare energieprojecten. Dit wordt nuttiger en voordeliger in de beginfasen, wanneer de risico's hoger zijn.

8. Vacatures – Er zijn aanzienlijke werkgelegenheidskansen in de sector van hernieuwbare energie, met name in de installatie, productie en het onderhoud van infrastructuur voor hernieuwbare energie.

9. Beleidskaders – De overheid moet ondersteunende beleidsmaatregelen invoeren om de inzet van en investeringen in hernieuwbare energie te stimuleren. De overheid moet bieden belastingvoordelen, teruglevertarieven, hervormingen van de regelgeving en doelstellingen voor hernieuwbare energie om de netwerkintegratie en projectontwikkeling te stroomlijnen.

Weet jij Japan onthult invoertarieven voor 2024 voor residentiële en commerciële PV: nieuwe tarieven en gevolgen?

10. Regionale samenwerking – Dit kan de algehele ontwikkeling van regionale markten voor hernieuwbare energie in Afrika, het delen van infrastructuur en grensoverschrijdende elektriciteitshandel vergemakkelijken. Regionale initiatieven, zoals de Afrika Hernieuwbare Energie-initiatief (AREI) bieden een dergelijk platform voor collectieve actie en mobilisatie van middelen.

11. Technologische innovatie – Afrika heeft ook behoefte aan innovatieve technologieën voor hernieuwbare energie om de kosten te verlagen, de efficiëntie te verbeteren en technische uitdagingen het hoofd te bieden. Onderzoeks- en ontwikkelingsinitiatieven, samenwerking met mondiale partners en technologische overdrachten kan de adoptiegraad in Afrika versnellen.

Bron : Duurzame paden naar universele toegang tot hernieuwbare elektriciteit in Afrika

Concluderend, om 76% van de energie uit hernieuwbare bronnen te halen, moet Afrika belangrijke stappen zetten. Er is vastgesteld dat hybride energiecentrales een effectieve oplossing zijn in plaats van alleen op waterkracht te vertrouwen. Omdat het RE (hernieuwbare energie)-potentieel van land tot land verschilt, moet transnationale elektriciteitsdeling worden overwogen. Het kan dienen als een manier om bronnen te verdelen en piekcapaciteit die binnen het land wordt gegenereerd te delen.

Ten slotte is uitgebreid onderzoek cruciaal om de verantwoorde ontwikkeling van hernieuwbare energie te garanderen. Het zal de ecologische, politieke en sociaaleconomische impact van dergelijke initiatieven grondig beoordelen en monitoren.

Aanbevolen: Top 30 opmerkelijke stemmen over klimaatverandering